Cassia vera aromatična je kora biljke Cinnamomum burmannii, poznatije kao Indonezijski cimet. Cassia je zimzelena biljka visine do 7 metara, koja ima aromatičnu koru, glatke grane i sjajne, oble listove, a raste u Južnoj Aziji i Indoneziji. Mali žuti cvjetovi cvjetaju u rano ljeto i proizvode velike smeđe koštunice.
Kad je stablo cassie vere staro 2 godine, kora se ljušti sa stabljike i reže se u štapiće drvenastog crvenkastog drveta koji se zatim suše i pripremaju za daljnju obradu, ukoliko je potrebna. Iako slična cimetu, cassia vera razlikuje se od njega snagom i kvalitetom.
Cassia vera sadrži eterično ulje cinamični aldehid koje je prirodno sredstvo protiv bolova, depresije, upala, virusnih infekcija, ali za razliku od cimeta ne sadrži eugenol.
Njezina uporaba datira čak 2700 godina prije Krista, kada su je kineski iscjelitelji koristili kao lijek za vrućicu i menstrualne bolove. Ajurvedski iscjelitelji iz Indije koristili su je također za tretiranje raznih bolesti. Cassia vera u Egipat je stigla 500 godina prije Krista, gdje su je koristili kao aditiv u smjesama za balzamiranje. Grci i Rimljani su prvi koji su cassiu veru počeli koristiti kao začin u kuhinji, dok se u ostatak europske kuhinje potpuno proširila do 17.st. U biblijskim spisima spominje se kao supstitucija za timijan, a masnoća koja koju sadrže plodovi biljke koristila se za izradu svijeća.
Danas se široko koristi kao začin, posebno u kulinarstvu i ugostiteljstvu. Postoje mnogi recepti za izradu sladoleda, piletine ili koktela koji zahtijevaju cassiu veru. Također, koristi se za izradu muške kozmetike i parfema. U ugostiteljstvu se najčešće koristi tijekom jeseni i zime, za tople koktele, čajeve, punčeve, kuhana vina, a najčešće se slaže u kombinacijama s jabukom, kruškom, bademima, čokoladom, kavom i narančom.